Muza Słowackiego i Chopina : opowieść biograficzna o Marii Wodzińskiej

Kontrast:

Czcionka:

Książka

W koszyku

oceń

Muza Słowackiego i Chopina : opowieść biograficzna o Marii Wodzińskiej / Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa. - Warszawa : Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1986. - 358, [2] s. : il., fot., faks., portr. ; 21 cm.

Autor

Wawrzykowska-Wierciochowa Dionizja (1908-1997).

Temat

Chopin, Fryderyk (1810-1849) Słowacki, Juliusz (1809-1849) Wodzińska, Maria (1819-1897) Literatura polska

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia w Jurkowie

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(438).07::008"18":[821.162.1(091)+78.071(438):929-052(438)]"18"A/Z (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliogr. s. 353-357.

Recenzje:

Maria Wodzińska urodziła się w kujawskiej rodzinie magnackiej w 1819r. Nie była szalenie piękna ani bardzo utalentowana. Wychowywała się w inteligentnym środowisku, charakteryzowała ją przedwczesna dojrzałość umysłowa. Czym ujęła najwybitniejszych polskich twórców? Jaką rolę odegrała w ich życiu? Nie ulega wątpliwości, że stała się dla nich inspiracją, a oni zapewnili Marii nieśmiertelność, poświęcając jej swoje utwory. (...) Oczywiście trwały spory, czy aby na pewno ona jest ich bohaterką – choćby spór o słynny wiersz Słowackiego Rozłączenie.
Wiosną 1833 r. w Genewie w wynajętym przez Wodzińskich domu pojawił się dwudziestotrzyletni Juliusz Słowacki. Maria zaczęła wtedy piętnasty rok życia i właściwie mogła już być Znana i nieznana panną na wydaniu. Daleki krewny Zygmunt Krasiński – złośliwy jak zawsze – nazywał ją szpetną. Juliusz i Maria nie spodobali się sobie, spotykali się jednak często ze względu na przyjaźń Słowackiego z bratem dziewczyny – Antonim; spacerowali, rozmawiali i tańczyli. Wedle ówczesnej mody młodzieniec wpisywał jej wiersze do sztambucha. Znacząca była ich wyprawa w Alpy, która później zaowocowała poematem W Szwajcarii. Ojciec Marii, Wincenty Wodziński, skończywszy przebudowę zamku w Służewie, stęskniony za rodziną, przyjechał do Genewy, następnie z bliskimi wyruszył do Drezna. To był koniec miłości, marzeń i westchnień. Zaskakujące, że Maria do końca swoich dni wypierała się zażyłości z wieszczem. W Dreźnie odwiedził Wodzińskich przebywający tam przejazdem Fryderyk Chopin. Znał już wcześniej familię, lecz Marię zapamiętał jako zdolne dziecko, a nie szesnastoletnią panienkę! Dziewczyna miała wiele zalet, ale najważniejsze było dla Fryderyka jej pochodzenie z wyższych sfer, do których sam aspirował. Zwie dzali wspólnie galerie sztuki, zachwycali się atmosferą miasta i snuli jakieś nieokreślone marzenia. Chopin wiedział o przygodzie genewskiej, ale zapewne znał tylko wersję przedstawioną przez Wodzińskich – według ich relacji tylko Słowacki był zaangażowany uczuciowo. Chopin wyjechał do Paryża, gdzie czekała praca i przyjaciele; pożegnanie było bardzo smutne. Zachowała się korespondencja Marii i jej matki z kompozytorem. Listy z lat 1835–1837 Chopin związał różową wstążką i opatrzył słowami Moja bieda. Zdania krytyków są podzielone, część nie wierzy w uczucie Marii do Fryderyka i jakiekolwiek plany małżeńskie ze strony Wodzińskich, zwłaszcza gdy pojawiła się u Chopina choroba płuc. Latem 1836 roku w Marienbadzie o zmierzchu (fr. crépuscule – szara godzina) dochodzi do cichych zaręczyn. Później Fryderyk wraca do Paryża, a Maria na Kujawy, wiosna 1837 roku przynosi zaś ochłodzenie uczuć – Chopin poznaje George Sand… Czy to było powodem zerwania zaręczyn?
Jak potoczyły się dalsze losy bohaterów? Zapraszam do zajmującej lektury.
Joanna Muniak

MARC21

ISO 2709

Zestawienie liniowe

Indeks autorski

Indeks przedmiotowy

Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.

Nie pokazuj tego więcej

SOWA OPAC :: wersja 6.5.1 (2025-04-03)

Oprogramowanie dostarczone przez SOKRATES-software.

Wszelkie uwagi dotyczące oprogramowania prosimy zgłaszać w bibliotece.